Batzuetan ameztutako ametzak oso intentzuak izaten dira, eta egun, hile edo eta zenbait urteetan zehar gogora ditzakegu, baña askotan izartu egiten gara, eta ez dakigu zer ameztu dugun gau artzan edo eta ametzeren gai orokorra. Eta oso komuna da amesatutakoa inoiz ez dugula gogoratzen pentzatzea.
Animalien eta gizakien forma arraroak, zeru ezinezkoak, situazio ziniztezinak ditugun metzen interpretazio subrrealiztaz aprte, gure ametzak alde kaotiko bat ere badute, edo beintzat arraroa dena. Zenbat aldiz amestu dugu zenbait gauza oso garrantzizkoak iruditzen zaizkigula eta gero, gogoratzen baditugu, gauza normalenetariko bat dela. Batzuetan ere ametzak oso difusoak dira, eta izartzen garenean zerbait ameztu dugula gogoratzen gara, baina denbora aurrero doan einean gero eta gutxiago dqakigu asmetzarti buruz eta azkenean ahaztu egiten zaigu. Aspektu guzti hauek Sigmud Freud eta bere garaiko beste zientzialari batzuek ikerketa batzuk egin zituzten eta beraien iritziz ametzen inguruan ditugun pentsamenduak azalduak edo eta justifikatuak izan daitezkela.
Hasiera batean ametzen ahazmena portzentaje handi baten emozioen karga ezkazarekin lotuta dogoela dirtudi. Horregatik edo eta intentzitate baxuarengatik ametzak guztiz edo eta gutxigatik ahaztu egiten dira, ametzetik ikustera pasatzen garen momentuan. Gure iratzargailua jotzerakoan gehienetan ametzak guztiz ebaki edo apurtu egiten ditu, eta normalean arinen ahaztu egiten duguna ametzaren azken zatia da, hau da, izartzetik urbilen dagoen zatia.